บ้านนี้ต้องมีเหมียว Chi's Sweet Home ประวัติการ์ตูน เหมียวจี้

เอาข้อมูล มาฝาก การ์ตูนบ้านนี้ต้องมีเหมียว Chi”s Sweet Home // การ์ตูนแมวน้อยเรื่องนี้ นักเขียนเป็นผู้หญิงชื่อ โคนามิ คานาตะ

โคนามิ เกิดวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ.2501 ที่จังหวัดนางาโนะ ภาคกลางของประเทศ และเรียนที่สถาบันฟุบาตะ-โกโตะ เมืองสึวะ ในจังหวัดบ้านเกิด เริ่มมีผลงานเขียนหนังสือการ์ตูน หรือ มังงะ ในฐานะมืออาชีพเมื่อปี 2525 เรื่องแมวน้อย Petit Cat Jam-Jam (Puchineko Jamjam) ตีพิมพ์ในนิตยสารนากาโยชิ มังงะ สำนักพิมพ์โคดันฉะ จากนั้นมาโคนามิก็มีผลงาน ต่อเนื่อง ส่วนใหญ่เป็นเรื่องแมวเหมียวและ สัตว์เลี้ยงอื่นๆ

บ้านนี้ต้องมีเหมียว Chi’s Sweet Home ประวัติการ์ตูน เหมียวจี้

ในกลุ่มแฟนๆ การ์ตูนประเภทสัตว์เลี้ยงน่ารักชื่นชมโคนามิว่า เข้าใจจิตวิทยาแมวอย่างยิ่ง ผลงานที่ออกมาสะท้อนว่านักเขียนหญิงท่านนี้ช่างสังเกตพฤติกรรมของสัตว์เลี้ยงเป็นอย่างดี

สำหรับผลงานแมวจี้ Chi”s Sweet Home ตีพิมพ์ในนิตยสารวีกลี่ มอร์นิ่ง สำนักพิมพ์โคดันฉะ ตั้งแต่ปี 2547 ต่อมาออกใบอนุญาตให้บริษัทเวอร์ติคัล อิงก์ จัดจำหน่ายในอเมริกาเหนือ โดยแปลเป็นภาษาอังกฤษ และปรับหน้ากระดาษให้อ่านจากซ้ายไปขวา เริ่มตั้งแต่ปี 2553

การ์ตูน บ้านนี้ต้องมีเหมียว

ความน่ารักของเจ้าลูกแมวตาโตขี้อ้อนตัวนี้ทำให้มันเป็นขวัญใจผู้อ่านในเวลาอันรวดเร็ว จนติดอันดับหนังสือขายดีของนิวยอร์กไทมส์

จี้ ตัวละครเอกของเรื่องเป็นลูกแมวน้อยที่หลงทางกับแม่ จนได้มาอยู่กับครอบครัวยามาดะ ที่มีพ่อแม่และลูกชาย แอบเลี้ยงเจ้าจี้ในอพาร์ตเมนต์ แม้ว่าอาคารแห่งนี้ไม่อนุญาตให้ใครเลี้ยงสัตว์

พ่อของครอบครัวนี้เหมือนผู้ชายชาวญี่ปุ่นทั่วไป คือเป็นคนเดียวที่ทำงานเลี้ยงครอบครัว โดยทำงานด้านกราฟิกดีไซน์ ส่วนแม่ทำงานบ้านและดูแลลูก

จี้มีนิสัยชอบกิน นอน และเล่นกับโยเฮ ลูกชายวัย 4 ขวบของครอบครัว มักกลัวฟ้าผ่า สุนัข หรือแมวตัวใหญ่กว่า

สำหรับการ์ตูนจี้ที่ฉายทางโทรทัศน์ ผลิตโดยสตูดิโอ แมดเฮาส์ นิวซีแลนด์ กำกับฯโดย มิตสึยูกิ มาซาฮาระ เริ่มออกอากาศในญี่ปุ่นวันที่ 30 มีนาคม 2552 ทางสถานีโทรทัศน์โตเกียวและสถานีโทรทัศน์โอซาก้า เป็นตอนสั้นๆ เพียงตอนละ 3 นาที เสียงของจี้พากย์โดย ซาโตมิ โคโรงิ

ในงานเทศกาลศิลปะการ์ตูนโตรอนโต ประเทศแคนาดา (Toronto Comics Art Festival) นักเขียนหญิงโคนามิไปร่วมงานพบปะแฟนการ์ตูน โดยเล่าถึงช่วงเหตุการณ์มหันตภัยแผ่นดินไหว-สึนามิที่ภูมิภาคโตโฮกุของญี่ปุ่น ปี 2554 ว่า ในวันเกิดเหตุต้องหยุดเขียน Chi”s Sweet Home ตอนที่ 8 ไปหนึ่งวัน แต่วันต่อมาก็ต้องเขียนให้เสร็จ

“ดิฉันเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง บางครั้งรู้สึกว่าทำอะไร ไม่ได้มาก แต่อย่างน้อยก็มีแมวจี้ ถ้าจี้ทำอะไรบางอย่างได้ หรือจี้ช่วยบรรเทาอะไรได้บ้าง นั่นจะทำให้ดิฉันดีใจมาก” เป็น คำพูดของนักเขียนหญิง ซึ่งในงานวันนั้นมีการประมูลของเพื่อนำเงินไปช่วยผู้ประสบภัยด้วย

ที่มา นสพ.ข่าวสด