คนเราต้องมีความหวัง ความฝัน และจินตนาการ ชีวิตถึงจะอยู่ได้อย่างมีสีสัน แต่ถ้าหวัง ฝันมากไปอาจจะทำให้เราเป็นคนเพ้อเจ้อก็เป็นได้ อย่างภาพที่เห็นในแมกกาซีนต่างๆ ที่ถ่ายออกมา กว่าจะผ่านขั้นตอนการตกแต่ง การปรับภาพใน Photoshop แล้วจึงออกมาเป็นภาพสวยๆ อย่างที่เราเห็น แต่เมื่ออยู่ในสิ่งที่เราเรียกว่า Real life แล้วนั้นล่ะ.. ต่างกันมากมั้ย ต่างกันแค่ไหน คุณสาวๆ มาเช็คดูกันเลย (แล้วจะบอกว่า ร้องให้หนักมาก มันใช่ทุกอย่างเลย)
นี่แหละชีวิตจริง (ของคุณผู้หญิงเค้าล่ะ)
สภาพเมื่อตื่นนอนตอนเช้า.. คงไม่ต้องบรรยายอะไรมาก ภาพหนึ่งภาพ แทนความหมายได้ดี
เวลาอยากมาร์คหน้า เราก็คิดว่าเราจะดูดีเหมือนภาพบนแมกกาซีน (ฝั่งซาย) แต่ความจริงอ่ะเหรอ รู้กันนะสาวๆ ฮ่าๆ
อยากแต่งตาแบบสโมคกี้อายส์ .. กลายเป็นน้องหมีแพนด้า , สวยต่อหน้ากระจกไม่กี่นาที เดินออกมาข้างนอกมีแต่พัง (โดยเฉพาะบ้านเรา ฮือออ)
แปรงฟันตอนเช้า.. ภาพบนแมกกาซีนคือลุคส์ที่ดูดี แต่ในชีวิตจริงนั้น…….. ตายังไม่ตื่น หัวยุ่งๆ งัวเงีย งัวเงีย
มื้อเช้าสำคัญที่สุด .. สลัดผักสักถ้วย ตามด้วยชาหรือกาแฟร้อนสักแก้ว
แต่ในความจริงนั้น รีบเร่งแต่งตัวแต่งหน้าทำผม โอ้ยยยย ไม่มีเวลาแล้วเอยยย
วิ่งตอนเช้า ออกกำลังกาย วิ่งสวยๆ สุขภาพดี แต่ชีวิตจริงมักมีเจ้าตัวยุ่งวิ่งนำนี่สิ (แต่เราก็แฮปปี้นะ)
ถ่ายรูปตอนลมพัด ลมเพ , ก็ได้แต่สงสัย ลมลำเอียงใช่มั้ย ทำไมถึงได้ทำร้ายกันตลอดเวลา
ขับรถ เปิดกระจก !!!! (เมืองนอกโอนลี่) จะมาขับรถชิลล์ๆ หรออออ ไม่มี๊ รีบขับให้ถึงที่หมาย (โดยปลอดภัย) เท่านั้นเป็นดี รีบมากจ้า เจ้าข้าเอ้ย
เมื่อทำอาหารอยู่ในครัว, ในแมกกาซีนนั้น ทำอย่างมืออาชีพ แต่ในชีวิตจริงแล้ว เปิดคู่มือดูทุกขั้นตอน (ตอนนี้เปิดยูทูปดูแทนแล้ว)
ทรงผมใหม่ !! ออกจากร้านทำผมปั๊บ หัวเละปุ๊ป ฝันร้ายจีจี ฮือ
เต้นรำ ใส่ชุดสวยๆ แล้วแดนซ์อ่ะเหรอ ไม่มีทาง ในชีวิตจริงนั้นจะมันกว่าแน่นอน
เซลฟี่.. อันนี้ไม่แตกต่างมากนะ เพราะเราจะถ่ายรูปวนไปค่ะ เซลฟี่ไปจนกว่าจะสวย
ผิวสีแทน ที่ได้กลับมาตอนวันหยุดยาว ความจริงมักจะด่างๆ เป็นจุดไป แฮร่
อันนี้จริงที่สุด ภาพที่ฝัน ภาพในแมกกาซีนคือ ใส่ชุดสวย ดินเนอร์ จิบไวน์แบบเก๋ๆ แต่ความจริงนั้น เราแฮปปี้กับน้องหมา น้องแมว พิซซ่า และน้ำอัดลม พร้อมกับดูหนังที่บ้านแบบนี้ล่ะ
ปิดท้ายกับการทาเล็บ ถ้าไม่ว่างจริงๆ ทาเล็บไม่สวยนะ กว่าจะสีเล็บแห้ง กว่าจะทำให้เป็นรูปน่ารักๆ บอกเลยว่า พัง T^T
ที่มา http://brightside.me/
by: Anna Syrovatkina