ในวันที่โลกทั้งใบสามารถคอนเนคถึงกันได้ ระยะทาง โอกาส อาจไม่ใช่ข้อจำกัดที่คนๆ หนึ่งจะประสบความสำเร็จได้ ปัจจัยคือศักยภาพในตัวเองมากกว่า ข้อคิดให้กับเยาวชนที่ไปร่วมงาน “มหกรรมการศึกษาท้องถิ่น ระดับประเทศ ครั้งที่ 11 Oppourtunity Learning” ระหว่าง 7-10 สิงหาคม ณ จังหวัดร้อยเอ็ด
ซึ่งเชิญเหล่าคนดังในแวดวงต่าง ๆ มาบอกเล่าถึงแรงบันดาลใจ หัวข้อ “วัยฝัน การศึกษา สู่ความความสำเร็จ” มีพี่ ๆ ทั้งในวงการกีฬาและวงการบันเทิง ได้แก่ นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย ผ่านตัวแทน 5 คน ได้แก่ ปลื้มจิตร์ ถินขาว , วิลาวัณย์ อภิญญาพงศ์ , นุศรา ต้อมคำ , ทัดดาว นึกแจ้ง , ชัชชุอร โมกศรี และ นายแพทย์เรืองฤทธิ์ ศิริพานิช หรือ ริท เดอะสตาร์
อ่านเป็นแรงบันดาลใจ เส้นทางความสำเร็จคนดัง
ริท เดอะสตาร์ และ 5 นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย
ซึ่งคำแนะนำที่พี่ ๆ แนะนำน้อง ๆ นักเรียนจากทั่วประเทศมาร่วมกันในงานนี้คือ การเป็นนักกีฬาเป็นหนทางนำสู่อนาคตที่ดีและมั่นคงได้ และอดทน ตั้งใจ มุ่งมั่น น้อง ๆ ก็จะประสบความสำเร็จในชีวิต
วิทยากรตัวแทนนักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย ได้แก่ พี่หน่อง-ปลื้มจิตร์ , พี่กิ๊ฟ-วิลาวัณย์ ,พี่ซาร่า-นุศรา , พี่แนน-ทัดดาว, พี่บุ๋มบิ๋ม-ชัชชุอร ที่มาเป็นแรงบันดาลใจให้น้อง ๆ ที่มาจากทั่วประเทศ
พี่กิ๊ฟ-วิลาวัณย์ เล่าถึงความยากลำบาก
ในการเป็นตัวแทนทีมชาติของแต่ละนักกีฬาวอลเลย์บอลต้องผ่านแบบฝึกหัดที่คล้าย ๆ กัน เพราะต่างมาจากครอบครัวเด็กต่างจังหวัดที่ยากจน หรือไม่ก็มีคุณพ่อคุณแม่เป็นข้าราชการครูแทบทั้งสิ้น อาทิ
แนน-ทัดดาว เล่าว่า
“ตนเองเป็นคนจังหวัดร้อยเอ็ด ที่มีฐานะทางบ้านยากจนมาก แต่โชคดีที่ตนเองได้มาเป็นตัวแทนทีมชาติไทยอย่างไม่เคยนึกฝัน ด้วยบ้านที่อยู่ต่างจังหวัด ไม่ได้ออกไปไหน แต่ด้วยส่วนสูงเพราะเป็นคนตัวสูงมาตั้งแต่เด็ก ทีนี้แนนมีโอกาสมาแข่งทีมโรงเรียนในจังหวัดร้อยเอ็ด
มีอาจารย์ชื่อ บรรจง ของจังหวัดขอนแก่นมาเห็น ซึ่งตัวเองก็ไม่เคยคิดว่าจะได้มาแข่งในระดับจังหวัด และไม่เคยคิดฝันว่าจะได้มาทดสอบคัดเป็นตัวแทนทีมชาติไทย และไม่เคยคิดว่าจะได้มายืนตรงจุด ๆ นี้”
บุ๋มบิ๋ม-ชัชชุอร น้องเล็กที่สุดของทีม
ที่ติดทีมชาติตั้งแต่ อายุยังน้อยเพียง 14 ปี ขณะที่เรียนอยู่เพียงชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น เธอมีวิธีจัดการกับตัวเองอย่างไร
“คือหนูต้องจัดเวลา หนูติดทีมชาติตั้งแต่อายุ 14 เรียนอยู่ชั้นมัธยม 2 พอติดทีมชาติก็ต้องมาเก็บตัวในกรุงเทพฯ แต่ช่วงโรงเรียนสอบ ก็จะปล่อยตัวมาสอบ หนูก็ต้องกลับมาที่โรงเรียนมาทำรายงานย้อนหลังเพื่อส่งอาจารย์ทุกวิชา ต้องตื่นไปซ้อมตั้งแต่ตี 5 ทุกเช้า ขึ้นเรียน 8 โมง ตอนเย็นก็ต้องกลับไปซ้อมต่ออีก”
พี่กิ๊ฟ-วิลาวัณย์ เล่าว่า
การเป็นตัวแทนทีมวอลเลย์บอลทีมชาติไทยของเธอ ทำให้เธอสามารถแบ่งเบาภาระของพ่อแม่ นักกีฬาส่วนใหญ่มาจากบ้านนอก มีพ่อแม่ที่ทำไร่ ทำนา หรือล้วนเป็นลูกข้าราชการครู อย่างวิลาวัลย์เลือกเล่นกีฬาให้กับการเรียนด้วย เพราะเรียนอย่างเดียวไมได้ แม้เธอจะเป็นเด็กหัวดีและเรียนเก่งสอบได้ที่หนึ่งอยู่เสมอ ๆ
“ครอบครัวพี่กิ๊ฟมาจากครอบครัวที่ทุกคนเป็นครูหมดเลย แต่พี่ชอบกีฬา พี่กับครอบครัวเลยมองต่างว่า ไม่ต้องจบมาแล้วรับราชการ แต่เรามองต่างว่าเป็นนักกีฬาอาชีพก็ได้ ไม่ใช่เรียนอย่างเดียว เล่นกีฬาก็ได้ด้วย “วิลาวัณย์เล่า
หน่อง-ปลื้มจิตร์ เสริมว่า
การเล่นกีฬาช่วยที่บ้านได้มาก เธอเลือกเล่นกีฬาเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระพ่อแม่ด้วยเช่นกัน “ตอนเด็ก ๆ พี่หน่องคิดว่า ถ้าเราเป็นนักกีฬาในสังกัดของโรงเรียนพี่ จะได้เรียนฟรี ได้เสื้อผ้า ได้ทุนเรียนทั้งหมดเลย เรียกว่าเปิดการศึกษาให้พี่
พอเรียนจบมัธยม 6
ด้วยความที่พี่เป็นนักกีฬา มหาวิทยาลัยดังๆ ทั่วประเทศก็อยากดึงไปเล่นกีฬาให้มหาวิทยาลัยอีก ทำให้พี่หน่องสามารถเลือกได้ว่าจะเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยไหน พอพี่เล่นกีฬาให้มหาวิทยาลัย ทำให้พี่เรียนฟรีอีก ในมหาวิทยาลัยดัง ๆ เพราะเขาสนใจเรา ทำให้ชีวิตเรามีทางเลือก เลือกเรียนควบคู่กับเล่นกีฬาไปด้วย สร้างทั้งสุขภาพและเรียนไปด้วยได้
หลังจากได้การศึกษาที่ดีแล้ว พอพี่หน่องเริ่มโตขึ้น พี่มองว่ากีฬาให้ความมั่นคงของชีวิตได้อีกด้วย ซึ่งสอดคล้องกับ
ซาร่า-นุศรา ที่เล่าเสริมว่า
พี่ ๆ ทุกคนยกเว้น ชัชชุอร ที่ยังอยู่ในวัยเรียนอยู่ ซึ่งพี่ ๆ ในทีมวอลเลย์บอลทีมชาติส่วนใหญ่ได้เป็นพนักงานการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค (Power Purchase Agreement หรือ PPA) กันทุกคน ซึ่งอนาคตและหน้าที่การงานที่ดีของทุก ๆ คนล้วนเป็นการต่อยอดมาจากการเล่นกีฬาทั้งสิ้น
การเล่นกีฬาทำให้เรามีงานรองรับ เกิดความมั่นคงในชีวิต เรามีรายได้โดยไม่ต้องกังวล แม้เก็บตัวทีมชาติก็ได้เงินเดือนรองรับ พ่อแม่เจ็บป่วยเราก็เบิกเงินค่ารักษาได้ เป็นเรื่องราวเส้นทางของพี่ ๆ ที่เริ่มมาจากเด็กบ้านนอก พี่ ๆ จึงอยากเป็นแรงบันดาลใจให้น้อง ๆ
ริท เดอะ สตาร์ หรือ นายแพทย์เรืองฤทธิ์
ซึ่งเป็นคนร้อยเอ็ดเกิดและโตที่จังหวัดนี้ พี่ริทเล่าเส้นทางการเป็นศิลปินของเขาว่า เขาเริ่มต้นจากการประกวดร้องเพลงในรายการเดอะสตาร์ ในขณะที่เขาเป็นนักศึกษาปี 1 คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น โดยตั้งใจจะไปประกวดร้องเพลงเป็นเพื่อนของเพื่อนเท่านั้น แต่ในที่สุดพอได้มาเป็น 1 ใน 8 คนสุดท้าย ของผู้เข้าแข่งขันค้นฟ้าคว้าดาวก็ต้องรู้จักแบ่งหน้าที่ด้านการเรียนและทำงานในวงการบันเทิงให้ดี
ตอนไปสมัครร้องเพลงไม่ได้เตรียมตัวไปเลย
พอผมเข้าสู่วงการบันเทิงก็มีงานเข้ามามากมาย ด้วยสาขาที่ผมเรียนก็ต้องรู้จักกับวิธีจัดการระบบชีวิตตัวเอง คือทำงานไปด้วยเรียนด้วย ในที่สุดผมก็สามารถเรียนจบแพทย์ เกียรตินิยมอันดับ 2 คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้จริงๆ
ช่วงนั้นผมต้องจัดการกับชีวิตของผม
จึงตัดสินใจดรอปเรียนไว้ก่อน ลุยสายบันเทิง และมีจุดพอทำงาน 2 ปีแล้ว ผมต้องกลับไปเรียน จึงเกิดคอนเสิร์ตอำลาขึ้น เพราะผมคิดว่าคงไม่ได้อยู่ในวงการบันเทิงต่อไปแล้ว เพราะได้ทำตามความฝันแล้ว รู้สึกว่าอิ่มระดับหนึ่งแล้ว ผมจึงกลับมาตั้งใจเรียน
พอกลับมาเรียนแล้วก็ลองรับงานบ้าง
รับแบบเล่น ๆ เพราะรู้สึกคิดถึงวงการบันเทิง พอรับงานก็ต้องบินจากขอนแก่นช่วงวันศุกร์ ทำงานถึงวันอาทิตย์ แล้วก็บินกลับไปเรียนวันจันทร์ก็รู้สึกว่าผมไหว ผมก็จัดการชีวิตได้จนทำเป็นนิสัย จันทร์ถึงศุกร์เรียน วันเสาร์อาทิตย์รับงาน ซึ่งทุกอย่างก็ตั้งอยู่บนการมีระเบียบวินัยที่ดี
อย่าทำเล่น ๆ กับเรื่องพวกนี้ แล้วให้ตั้งใจเรียน แต่อย่าเครียดหรือกดดันตัวเอง อย่างพี่หากรู้สึกเหนื่อยหรือเครียดก็ต้องขอเบรคเพื่อผ่อนคลาย เพื่อให้มีความสุข เพราะเรียนไม่ใช่แค่เรียน แต่เราควรทำทุกอย่างในชีวิตให้มีความสุขไปด้วย ไม่ใช่เครียดกับการเรียนมาก ๆ ก็ทำให้เรียนได้ไม่ดี เพราะไม่มีความสุขอย่างแน่นอน
สุดท้าย การเลือกอนาคตหรือเลือกการเรียนของตัวเอง อย่างน้อย ๆ ควรได้ลงมือทำในสิ่งที่น้อง ๆ รัก
“ ตอนนี้พี่ได้เป็นคุณหมอแล้วควบคู่กับงานในวงการบันเทิง ต่อไปผมตั้งใจเรียนต่อด้านผิวหนังและความงามที่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พี่ก็อยากฝากถึงน้อง ๆ พี่อยากเป็นกำลังใจให้น้อง ๆ
การเรียนต้องมาเป็นอันดับหนึ่งของชีวิต ถือเป็นหน้าที่ของเด็กที่ต้องเรียนหนังสือ และเป็นหน้าที่ในช่วงวัยนี้ที่ต้องดูแลให้ดีที่สุด แต่อย่าเครียดอย่ากดดันตัวเอง เรียนพิเศษพอประมาณ เหลือเวลาให้ความสุขและสิ่งที่เราอยากทำบ้าง ไม่ใช่หมกมุ่นกับหนังสือตลอดเวลา
ตอนพี่เรียนคติของพี่ก็คือ พี่แค่เรียนเพื่อให้เป็นนักเรียนที่สอบได้และเรียนอย่างมีความสุข ไม่ได้เรียนเพื่อเป็นช้างเผือก หรือเป็นที่ 1 หรือรู้ทุกอย่าง เมื่อตั้งใจแล้วก็ให้ไปในเป้าหมายที่เราตั้งใจไว้ให้ได้ แค่นั้นพอ และมีความสุขกับเส้นทางที่เราเดินแค่นั้น ”
ณ วันนี้ ทุกอย่างพัฒนามาเคียงข้างและเป็นผู้ช่วย ขอแค่ให้ทุกคนขยัน ตั้งใจ ก็จะประสบความสำเร็จได้เอง
บทความอื่น ๆ
