ประเทศกูมี เพลงแร็ปสะท้อนสังคมและการเมือง ตีแผ่สิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมผ่านจังหวะดนดรี และเนื้อร้องของศิลปินกลุ่ม Rap Against Dictatorship ที่ปล่อย official audio ออกมาในวันที่ 13 ตุลาคมที่ผ่านมา ล่าสุด (29 ต.ค. 61 เวลา 12.40 น.) ยอดวิวเพลงนี้มียอดวิวสูงถึง 18 ล้านวิวแล้ว
ประเทศกูมี กับช่องว่างของ พ.ร.บ.คอมฯ
แน่นอนว่าหลังจากเพลงนี้ถูกปล่อยออกมา บุคคลที่มีบทบาททางการเมืองก็ออกมากล่าวถึงเพลงนี้อย่างโจษจัน นายตำรวจใหญ่ พล.ต.อ.ศรีวราห์ รังสิพราหมณกุล รองผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ และ พ.ต.อ.ศิริวัฒน์ ดีพอ รองโฆษก บก.ปอท. เลยออกมาบอกว่าใครที่ โพสต์ – แชร์เพลง ประเทศกูมี จะเข้าข่ายความผิด พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14 (2) ฐานนำเข้าข้อมูลอันเป็นเท็จเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ ซึ่งทำให้เกิดความเสียหายต่อความมั่นคงฯ
คนแชร์เพลงผิด เพราะ เผยแพร่ข้อมูลเท็จ ??
พ.ร.บ.ว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2560 หรือที่เราเรียกย่อๆ ว่า พ.ร.บ. คอมฯ พ.ร.บ. คอมฯ ฉบับล่าสุดที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันนั้นถูกปรุบปรุงมาจาก พ.ร.บ. ฉบับเดิมของปี 2550 และ 1 ในมาตราที่ถูกแก้ไขคือ มาตรา 14 ซึ่งกำลังถูกใช้เป็นเครื่องมือในการเอาผิดคนที่ โพสต์-แชร์ เพลง ประเทศกูมี ประเด็นน่าสนใจของกรณีนี้คือ แม้ว่าในกรณีนี้จะไม่ผิด เพราะไม่ได้เผยแพร่ข้อมูลอันเป็นเท็จ แต่ก็อาจจะไปผิดด้วยเงื่อนไขอื่นไดีอยู่ดี เพราะ พ.ร.บ. คอมฯ 2560 มีอะไรที่เราคาดไม่ถึงซ่อนอยู่อีกมาก
พ.ร.บ. คอมพิวเตอร์ฯ มาตรา 14
พ.ร.บ. คอมฯ 2560 มาตรา 14 ได้บอกไว้ว่า ผู้ใดกระทําความผิดที่ระบุไว้ดังต่อไปนี้ ต้องระวางโทษจําคุกไม่เกินห้าปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ
(1) โดยทุจริต หรือโดยหลอกลวง นําเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ที่ บิดเบือน หรือปลอมไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วน หรือข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ประชาชน อันมิใช่การกระทําความผิดฐานหมิ่นประมาทตามประมวลกฎหมายอาญา
(2) นําเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์อันเป็นเท็จ โดยประการที่น่าจะเกิดความเสียหายต่อการรักษาความมั่นคงปลอดภัยของประเทศ ความปลอดภัยสาธารณะ ความมั่นคงในทางเศรษฐกิจของประเทศ หรือโครงสร้างพื้นฐานอันเป็นประโยชน์สาธารณะของประเทศ หรือก่อให้เกิดความตื่นตระหนกแก่ประชาชน
(3) นําเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ใดๆ อันเป็นความผิดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรหรือความผิดเกี่ยวกับการก่อการร้ายตามประมวลกฎหมายอาญา
(4) นําเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์ซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ใดๆ ที่มีลักษณะอันลามกและข้อมูลคอมพิวเตอร์นั้นประชาชนทั่วไปอาจเข้าถึงได
(5) เผยแพร่หรือส่งต่อซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์โดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นข้อมูลคอมพิวเตอร์ตาม (1) (2) (3) หรือ (4) ถ้าการกระทําความผิดตามวรรคหนึ่ง (1) มิได้กระทําต่อประชาชน แต่เป็นการกระทําต่อบุคคลใดบุคคลหนึ่ง ผู้กระทํา ผู้เผยแพร่หรือส่งต่อซึ่งข้อมูลคอมพิวเตอร์ดังกล่าวต้องระวางโทษจําคุกไม่เกินสามปีหรือปรับไม่เกินหกหมื่นบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ และให้เป็นความผิดอันยอมความได้
ช่องว่างทางกฎหมายที่เกิดจากการแก้ไข พ.ร.บ. ปี 2560
สิ่งที่ถูกเขียนเพิ่มเข้าไป พ.ร.บ. คอมพิวเตอร์ฯ ฉบับ 2560 อย่างคำว่า “บิดเบือน” ลงไปในมาตรา 14(1) หมายถึงเวลาที่เราฟ้องร้องคดี เราก็จะสามมารถฟ้องร้องคดีที่มีการแสดงความคิดเห็นที่ไม่ตรงกับความจริงทั้งหมดก็ได้ พอเป็นสิ่งที่ไม่ตรงกับความเป็นจริงทั้งหมด การตีความของศาลก็จะสามารถตีความได้กว้างมากขึ้น การเอาผิดก็จะสามารถทำได้ง่ายขึ้น เพราะแค่บิดเบือนความจริงเพียงนิดก็ติดคุกได้
นอกจากนี้ก็ยังมีการเพิ่มคำว่า “ความปลอดภัยสาธารณะ” “ความมั่นคงทางเศรษฐกิจ” และ “โครงสร้างพื้นฐานอันเป็นประโยชน์สาธารณะของประเทศ” ลงไปในมาตรา 14 (2) ทำให้ขอบเขตการเอาตีความความผิดนั้นก็สามารถตีความได้กว้าง และครอบคลุมเชื่อมโยงไปหาสิ่งต่างๆ มากขึ้น แถมยังใช้คำที่คลุมเครือทำให้ความชัดเจนในข้อกฎหมายลดลงอีกด้วย
และจากเทคนิคการเติมคำบางอย่างลงไปในข้อกฎหมายก็ทำให้เกิดช่องว่างขึ้น การเลือกใช้คำที่กว้าง และคลุมเครือ ทำให้ศาล ผู้มีหน้าที่พิจารณาคดีมีขอบเขตการตัดสินที่เสรีมากยิ่งขึ้น ยากที่จะชี้ชัดเจนว่าสิ่งใดผิด หรือไม่ผิด เพราะผลการตัดสินก็มาจากวิจารณญานของศาลที่เคารพว่าจะพิจารณาคดีไซเบอร์ต่างๆ นี้ออกมาว่าอย่างไร
ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จะผิด หรือไม่ผิด ตัวลายลักษณ์อักษรที่บัญญัติไว้ก็สามารถกลับดำให้เป็นขาว กลับขาวให้เป็นดำได้ ด้วยการตีความจากผู้พิพากษาอยู่ดี ประเทศกูมีก็เฉกเช่นเดียวกัน ถึงเพลงนี้จะเป็นความจริง แต่ก็ยังสามารถหาข้อผิดด้วยเงื่อนไขอื่นได้
ปล. แต่ในขณะนี้ไฟเขียวแล้วนะจ๊ะ สามารถ โพสต์ – แชร์เพลงนี้กันได้แล้วเด้อ (update)
ข้อมูล : ilaw, khaosod ภาพ : Rap Against Dictatorship
บทความแนะนำ
