อย่าถามได้ไหมว่า . . . ทำไมฉันต้องเดินจากมา
อย่าถามได้ไหมว่า . . . ทำไมฉันต้องทำแบบนี้
ถามตัวเองก่อนจะดีไหมว่า . . . ทำสิ่งใดลงไปแล้วบ้าง
ถามตัวเองก่อนจะดีไหมว่า . . . สิ่งที่ทำลงไปถูกต้องแล้วหรือ
ข้อความสุดท้าย แด่คนโกหก
หลอกลวง . . . ยังพอทน
ทรยศ . . . นั่นอาจเป็นความเข้าใจผิด
เสแสร้ง . . . ก็คิดว่าอาจมีเหตุผล
แต่รู้ไหมเมื่อนำมารวมกัน . . .
มองโลกแง่ดีแค่ไหน . . . โง่อย่างไร
ก็ยังต้องเสียน้ำตา . . .
สิ่งเหล่านี้ . . . ทำร้ายใครต่อใครหลายคน
โดยเฉพาะ . . . คนที่จริงใจมาตลอด
แต่คนเหล่านี้คงไม่มีค่า . . . จึงทำกันได้ลงคอ
ความสัมพันธ์ . . . มันสร้างยาก
ระยะเวลา . . . ไม่อาจยืนยันว่า ทุกสิ่งจะมั่นคง
ระยะเวลา . . . กลับทำให้ทุกอย่างพังทลาย
เพราะระยะเวลา . . . พิสูจน์ความจริงทุกอย่างให้เปิดเผย
ทำลายทุกสิ่ง . . . ง่ายดาย . . . ชั่วพริบตา
คิดให้ดีได้ไหม . . . ก่อนตัดสินใจกระทำ
อย่างน้อยก็รู้สึกตัวว่า . . . กำลังจะทำอะไร
อย่าทำเพียงแค่ส่ายหน้าปฏิเสธว่า . . . ไม่รู้เรื่อง และไม่ได้ทำ
อย่าโทษว่า . . . คนอื่นไม่ดี
อย่าบีบน้ำตา . . . เรียกความสงสาร
อย่าคิดว่า . . . เดินหนีปัญหาแล้วทุกสิ่งจะจบ
เศษซากสิ่งที่โดนทำลาย . . . ยังอยู่
รอยแผล . . . ต่อให้จางเท่าไหร่ ก็ยังเป็นรอยแผล
และบางแผล . . . กาลเวลาก็ไม่อาจลบเลือน
ทำได้แค่มองตาฉัน . . . แล้วบอกว่า
. . . ทุกสิ่งเป็นเพียงข่าวลือใช่ไหม
แต่จะให้ฉันทำอย่างไร . . . ในเมื่อฉันรู้ความจริงแล้ว
. . . จากทุกคนที่ไม่โกหก. . .
ความจริงไม่เคยตาย. . . ไม่รู้หรือ
แต่จนวันนี้. . . ยังมาโกหกกัน ทำไปเพื่ออะไร
รู้ตัวบ้างไหมว่า. . . กำลังมีความสุขบนความทุกข์ผู้อื่น
รู้ตัวบ้างไหมว่า. . . กำลังหัวเราะอยู่บนคราบน้ำตาคนรอบข้าง
เคยคิดว่า. . . ความสัมพันธ์นี้มีค่า…สุดท้ายฉันก็คิดไปเอง
เมื่อพบว่า. . . คนๆหนึ่งที่เคยไว้ใจ กลับสนใจแต่ตัวเอง
เสียใจ. . . ที่ต้องพูดและทำอย่างนี้
นานแค่ไหนแล้ว. . . กับการที่ฉันต้องทนอยู่
จบกันเสียที. . . เส้นความอดทนขาดผึง
อยากให้รู้ไว้สักครั้ง. . .
ไม่มีคำว่า. . . อภัยสำหรับคนไม่สำนึก
บางสิ่งแตกสลายไป. . . ร้องไห้เสียใจ
แต่. . . เมื่อความสัมพันธ์นี้จบลง
ฉันกลับต้องหัวเราะ. . . ดีใจ
จะโกหกต่อไปก็เชิญ. . . แต่โกหกตัวเองให้ได้ด้วยแล้วกัน