ทุเรียนเป็นเหตุ! ปิดห้องสมุดที่ออสเตรเลีย เพราะคิดว่าแก๊สรั่ว แท้จริงแล้วเป็นกลิ่นทุเรียน

เพิ่งเป็นประเด็นใหญ่กันไปไม่นาน หลังจากที่ tmall.com เว็บขายของออนไลน์ของแจ๊คหม่าได้ลงขายทุเรียนไทย 80,0000 ลูก แล้วหมดเกลี้ยงภายใน 1 นาที แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ เจ้าราชาแห่งผลไม้ ก็ได้เป็นเหตุให้เกิดเรื่องราวโกลาหลในประเทศออสเตรเลีย

ทุเรียนเป็นเหตุ ปิดห้องสมุด เพราะคิดว่าแก๊สรั่ว

ล่าสุดกลิ่นของทุเรียนก็เป็นเหตุให้เกิดเรื่องราวใหญ่โต โดยเรื่องนี้เกิดขึ้นที่ ห้องสมุดของมหาวิทยาลัยเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย ในบ่ายวันเสาร์วันหนึ่ง ในขณะที่กำลังใช้บริการห้องสมุด ก็มีนักศึกษาเริ่มได้กลิ่นเหม็นเน่า คล้ายกลิ่นสารเคมี จึงคิดว่ามีแก๊สรั่ว และได้แจ้งไปยังหน่วยดับเพลิงให้มาตรวจสอบ

นักศึกษาราว 500 คน รวมถึงเจ้าหน้าที่ที่อยู่ในห้องสมุด ต้องพากันอพยพออกมา โดยมีเจ้าหน้าที่ดับเพลิงกว่า 40 คน เข้าไปตรวจสอบค้นหาต้นตอของกลิ่นเหม็นเน่านี้ และพบว่ากลิ่นที่ว่านั้นไม่ได้เป็นกลิ่นของสารเคมี หรือสิ่งอันตรายใด ๆ แต่เป็นกลิ่นของ ‘ทุเรียน’ ที่อยู่ในตู้เก็บของ และส่งกลิ่นแรงจนออกมาต

หลังจากที่เหตุการณ์สงบลง หน่วยดับเพลิงจึงทำการเคลียร์พื้นที่และเปิดให้เข้าใช้ห้องสมุดได้อีกครั้งในเวลา 6 โมงเย็นในวันเดียวกัน

สาเหตุที่ทำให้ทุเรียนมีกลิ่นแรง

ผลจากการวิจัยของนักวิทยาศาสตร์สิงคโปร์พบว่า กลิ่นที่รุนแรงเกิดจาก ไฮโดรเจนซัลไฟด์ หนึ่งในองค์ประกอบทางเคมี และสารระเหยที่ประกอบไปด้วยเอสเทอร์ คีโตน และกำมะถันที่อยู่ในผลทุเรียน และกลิ่นที่รุนแรงนี้จะคอยดึงดูดให้สัตว์ต่าง ๆ มาแทะกิน และถ่ายเอาเมล็ดออกมา เพื่อเป็นการขยายพันธุ์ให้มีต้นใหม่ขึ้นมาตามธรรมชาติ

นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวของกลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของทุเรียนที่คนจีนกล่าวกันมีกลิ่นเหมือน “ขี้ซำปอกง”

ทุเรียน กลิ่นเหม็นเหมือน “ขี้ซำปอกง”

“ทุเรียน” หรือ “หลิวเหลียน” ในภาษาจีนกลาง หรือที่สำเนียงแต้จิ๋วออกเสียงว่า “โถวเลี้ยง” มีความหมายว่า ความหวนอาลัย หมายถึงผู้ใดที่ไม่เคยรับประทานทุเรียนมาก่อน ลองได้รับประทานเข้าก็จะหลงอาลัยในรสชาติจนยากที่จะลืมเลือนและไม่อยากกลับบ้าน

เชื่อกันว่าชาวจีนรู้จักทุเรียนครั้งแรกในสมัยราชวงศ์หมิง โดยมีลูกเรือของเจิ้งเหอ (เจิ้ง เหอ หรือ ซำปอกง เป็นนักเดินเรือที่ยิ่งใหญ่ของจีน) คนหนึ่งได้ลองชิมแล้วติดใจ กลับไปเล่าให้คนที่เมืองจีนฟังกัน ชาวจีนแต้จิ๋วในไทยจะชอบเล่าให้ลูกหลานฟังว่า ชาวจีนเรียกทุเรียนว่า “ซำปอกงไส้” หรือ อาจมของซำปอกง?!

โดยมีเรื่องเล่าว่า เมื่อเจิ้งเหอได้เดินเรือมาค้าขายในสยามนั้น ระหว่างทางเกิดปวดท้องหนัก เมื่อถ่ายแล้วจึงได้นำก้อนอาจมนั้นห่อใบไม้ นำปีนขึ้นไปแขวนไว้บนกิ่งไม้ พอดีตอนนั้นมีชาวบ้านที่รู้ว่าซำปอกงเดินทางผ่านมา จึงได้มาขออาหารจากเจิ้งเหอที่ชาวจีนเชื่อว่าท่านเป็นผู้ที่มีวาจาอันศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก จึงได้ชี้ขึ้นไปบนต้นไม้ บอกว่าให้ปีนขึ้นไปบนนั้น ข้างบนมีทุเรียนอยู่

ขอบคุณที่มาจาก: pptvhd36, huffingtonpost , silpa-mag

Written by: Typrn